شیوع دیس فونیا و عوامل مرتبط با آن در آموزگاران ابتدایی یزد

زمینه و هدف: کیفیت صدا ی معلم نقش مهمی در تفهیم مطالب درسی به دانش آموز دارد. خشونت صدا مهم ترین نشانه بیماری های حنجره است که بسیار شایع می باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان آگاهی و عوامل مرتبط با دیس فونی و همچنین میزان شیوع آن در معلمین دبستان های شهر یزد می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی و از نوع توصیفی تحلیلی می باشد. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان، ورجسای 280 نفر تعیین شد. از پرسشنامه محقق ساخته جهت جمع آوری داده ها در خصوص متغیر آگاهی از دیسفونی علائم و میزان شیوع و نیز رفتارهای پیشگیری کننده به همراه متغیرهای دموگرافیک استفاده شد. داده ها پس از جمع آوری از طریق نرم افزار spss و آمار توصیفی و نیز آزمون های اسپیر من، تی تست، آنووا و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میزان شیوع دیس فونی در معلمان 4/55 درصد و شایع ترین مشکل "خشک شدن گلو " بود. بین تحصیلات و میزان آگاهی رابطه معناداری وجود داشت (02/0p=). هر میزان سطح تحصیل بالاتر می شد؛ میزان آگاهی از دیس فونی نیز افزایش می یافت. همچنین نتایج نشان داد که بین جنس و ساعات تدریس رابطه معناداری از لحاظ آماری یافت شد (04/0p=). زنان بیشتر از مردان در خصوص عوامل پیشگیری کننده از دیس فونی اطلاعات داشتند (02/0p=). در بررسی رابطه رفتار پیشگیری کننده از دیس فونی و میزان آگاهی رابطه معناداری و مستقیم با ضریب اطمینان 99 درصد با ضریب همبستگی 30 درصد مشاهد شد. معلمان با نمره آگاهی بیشتر، رفتارهای پشگیری کننده بیشتری را نسبت به سایرین داشتند (001/0p=). نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای این مشکل در معلمین دبستان های شهر یزد رفتارهای پیشگیری کننده از این اختلال بسیار ضعیف می باشد. لذا توصیه می شود با برگزاری کلاس های آموزشی از سوی متخصصین این امر میزان آگاهی و عملکرد معلمان جهت پیشگیری و کنترل این مشکل افزایش داده شود.